AMARUS ESTIS...

Amarus estis , Dómine
sicut nectaris bryoniae,
ut sulphur in lactucca
aut azymum panis
ad tradendum qui non indiget,
amarus ut intonsum osculum
quis perdidit quaevis ora,
sicut nectaris aurea malus
rapta cutis transitu;
Acerba metus
ut tenebras tibi motus
nigrum sicut nox ante aurora
et gemitum horrendum,
amarus quasi oliva
ut non faciebant oleum
vel eduntur in sacram coenam;
quid credis, Domine?,
nos etiam acerbitatis imples.

Mariano Ibeas, tomado de un texto de María Otal.
(¡toma ya latín macarrónico!)